- oktober 11, 2017
- Posted by: Aaltsje Wester
- Categorie: Nieuws
Een mooie herinnering blijft altijd!
Onze zomervakantie in Noorwegen vol mooie herinneringen.
De inspirerende levenslessen van Paul de Blot
In je leven zijn er personen die je gewoon hébt te ontmoeten als je de kans hebt. Levende legendes, vol levenservaringen waarvan je veel opsteekt. Paul de Blot is zo’n levende legende. En in september heb ik hem mogen ontmoeten.
Professor Paul de Blot is geboren in 1924 in Kutowinangun, Indonesië, en hoogleraar Business Spiritualiteit aan Nyenrode Business Universiteit. Op 93-jarige leeftijd deelt hij zijn ervaringen en inzichten nog steeds graag via lezingen aan grote groepen toehoorders. In al zijn doen en laten staat de mens centraal.
Paul nam ons mee in zijn levensverhaal waarin hij als Jezuïet en als hoogleraar in de bedrijfskunde twee verschillende werelden samenbrengt. Hij heeft meerdere boeken geschreven in zijn leven, veel verschillende carrières gehad en vele landen bezocht.
Paul de Blot heeft het concentratiekamp tijdens WOII overleefd. Daarnaast zette hij zich in voor zieken en ontheemden. Paul is enkele jaren geleden benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau en tot Honorair hoogleraar. In zijn meest recente boek Ik heb plezier beschrijft hij zijn zoektocht naar hetgeen hij wilde worden en naar de bron van zijn kracht waaruit hij putte.
Uit de verhalen van Paul de Blot heb ik veel levenswijsheden meegenomen, die ik kan toepassen op mijn eigen leven. Hij gaf aan hoe belangrijk het is voor de mens om ook kind te blijven. Hij vertelde hoe hij zijn kinderjaren heeft meegemaakt en wat hij zelf doet om kind te blijven en plezier te hebben in zijn leven.
‘Heb vooral plezier in wat je zelf doet,’ raadt De Blot met nadruk aan. ‘Alleen iets doen omdat het moet is niet inspirerend.’ En uiteindelijk gaat het om plezier hebben in het leven: dáárin vinden we onze zingeving.
Drie dingen zijn belangrijk: vriendschap, verantwoordelijkheid voor anderen en communicatie. Daar hoort ook bij blijven leren, anders ga je roesten. Een machine moet elke dag draaien, anders roest hij. De menselijke machine ook. Als je je menselijkheid niet oefent, word je onmenselijk. Dit leerde ik daar allemaal in de praktijk.’
Een. vraag die aan Paul werd gesteld:”Wat is het simpelste advies dat u mensen kunt geven?”
‘Wat wil je?’ Er volgt een stilte.
‘Ik kan geen adviezen geven. Ik kan alleen verdiepende vragen stellen. Wat wil je? Wat wil je doen? Wat wil je doen voor een ander, met een ander? Waarom wil je dat? En waarom wil je dat? En waarom… Zo ga je steeds dieper. Tot je uitkomt bij: en wie ben je dan? En dan kun je het omkeren: heb je het goed gedaan? Ben je er een stap dichterbij gekomen? Nee? Dan moet je iets veranderen? Wat verander je dan? Zo moet je elke avond aan reflectie doen.’
Je geheugen heeft een beperkte opslag, je kan niet alles herinneren. Sla de mooie herinneringen op!
“Zorg dat je in je eigen leven mooie herinneringen opbouwt, dan maak je van je leven een glimlach.”